• JO12-1 verliest van effectief ‘catenaccio’ Driebergen

    Het was deze keer weer een hele heisa om voldoende spelers in het veld te brengen. Nathan en Benjamin beiden in de ziekenboeg met knieproblemen (beterschap heren!) en Naut en Niels om andere redenen niet inzetbaar. Hoewel Niels nog iets kon omzetten waardoor hij in elk geval de eerste helft met ons mee kon doen. Hulde aan de familie van Beek!
    Toch waren we van huis gegaan met de bedoeling drie punten te pakken. Met een ploeg die al sinds 3 november vorig jaar niet meer verloren had mag je ook wel wat ambities hebben.
    Maar – spoiler alert – we moesten helaas met 6-5 van het veld met spelers die hun tranen net wel – of net niet konden bedwingen. Het frustrerende was dat we wel de betere ploeg hadden. Dat kwam in de eerste helft al snel tot uiting met een geslaagde combinatie over rechts tussen de uitstekend spelende Gijs en Milan die de 0-1 binnen tikte.
    Daarna hield de druk aan vooral over rechts waar de voor ons team zo belangrijke Niels vooraan ging in de strijd en nog bijna met een schouder blessure van het veld moest. Gelukkig verbeet hij het ongemak en kon verder. Maar die tweede goal kwam er maar niet. Gijs inzet net over getikt. Ruben en Jip op de lat. In totaal zou de bovenligger maar liefst vier keer worden geraakt. Een record voor dit team. Er bestaan spelvormen waarin dat juist de bedoeling is, maar hier had ‘ie er wel een keer onder gemogen….
    Toch werd het 1-2 na een corner van Jip toen Ruben wel raak schoot. Helaas was de voorsprong van korte duur. Na een spelhervatting van Driebergen stond al snel de 2-2 op het bord. DEV had ondertussen Niels uitgezwaaid en versterking gekregen van Tjerk en Philippe die na hun eigen wedstrijd bij DEV als de brandweer naar Driebergen waren gebracht. Beide jongens vielen goed in, hoewel ze al een wedstrijd in de benen hadden zitten. Klasse!
    Maar ook zij merkten hoe massaal en gedisciplineerd de verdediging van Driebergen te werk ging. Er was haast geen doorkomen aan. Het deed denken aan het Italiaanse ‘Catenaccio’ (wat niet voor niets ‘grendel’ betekent): alles op de verdediging en loeren op de snelle uitbraak. En dat was precies wat Driebergen deed. DEV met veel mensen voor de bal, waardoor er achter ook ruimte lag. En zo bleef het voor ons voorin telkens net mis gaan en was bijna elke kans van de tegenstander gelijk een doelpunt. Toen het op deze wijze 4-2 was geworden zorgde Philippe voor de aansluitingstreffer door de bal fraai in de verre hoek te schuiven. Maar van 4-3 werd het al snel 5 en zelfs 6-3…

    Dat was als gezegd het gevolg van de effectiviteit van de tegenstander, maar toch ook doordat DEV te makkelijk de bal verspeelde en soms iets te weinig energie zette om hem weer te heroveren.
    Pas bij deze onzalige stand gooiden de jongens het gas er vol op. Met nog tien minuten te spelen werd het zo 6-4 en 6-5. Beide keren door Milan overigens. Driebergen raakte nu welhaast in paniek en schoot de bal in het wilde weg over de zijlijn. Maar het was te laat om het tij nog te keren. En zo sta je ineens op de derde plek. Mijn voorstel zou zijn om het volgende week thuis tegen Focus weer helemaal recht te trekken! Aftrap 10:15 in ons stadion. Komt dat zien en wees de negende man!

    Hans Verschraagen