Aan alle spelers – en eerlijk gezegd ook aan de coaches – kon je merken dat we in deze wedstrijd een beslissende stap konden zetten in het kampioenschap. De enige overgebleven concurrent VSC zou volgende week met dertig doelpunten verschil moeten winnen van Driebergen en dan moeten wij ook nog verliezen van Delta Sports. Een mathematische kans, maar ja: eerder krijg je de kampioens trofee toch echt niet mee.
Dan de wedstrijd van vandaag bij Kampong. Als gezegd kon je goed merken dast er druk op deze pot stond. Het begin oogde dan ook nerveus en onzeker met meteen al een grote kans voor de thuisclub. Toch herpakte onze jongens zich snel. Gijs speelde vandaag gretig en fel en bracht een veroverde bal tot bij Jip wiens uitstekende schot nog gepareerd werd . Op de rebound reageerde Milan alert: 0-1. Gijs werd even later op zijn beurt fraai aangespeeld door Ruben: 0-2. Je zag hoe het zelfvertrouwen in de ploeg landde en dat drukte zich uit in een periode van onweerstaanbaar voetbal van hoge kwaliteit. Dan lacht ook het geluk je soms toe. Zo ondervond Milan die een zondagsschot een gemene stuit meegaf zodat de keeper misgreep: 0-3. Even later kon Milan weer juichen toen hij een corner van Mees loepzuiver bij de tweede paal kreeg aangespeeld: 0-4.
Mees die kort daarop zelf een treffer kon bijschrijven toen hij zich na een actie had vrijgespeeld en in de lange hoek raak schoot. Kampong werd echt zoek gespeeld. Rechtsback Niels had niet alleen zijn directe tegenstander in zijn zak zitten; hij liet zich ook dikwijls zien als extra aanspeelpunt voorin. Telkens was er een vrije man te vinden. Een oogstrelende combinatie waarin DEV de bal vliegensvlug rond speelde stelde Gijs in staat zijn tweede van de dag te maken: 0-6.
Met zoveel mensen op de helft van de tegenstander is er altijd het gevaar van de counter. Die kwam er dan ook waardoor ook Jorden moest vissen. Meteen na de aftrap had Mees evenwel een Insecta achtige steekpass op Milan die alleen voor de keeper rustig kon afronden voor de 1-7. Dat was ook de ruststand. Je kon merken hoe de spelers genoten van deze wedstrijd waarin ze zich zo oppermachtig aan de tegenstander konden laten zien. De tweede helft leek zo verder te gaan als de eerste was geëindigd. Met een magistrale solo van Ruben over links die een beter lot had verdiend dan het schot op de lat wat er nu uitkwam.
Maar gaandeweg sloop er iets laconieks in het achttal. Twan die tot dan toe een gedegen wedstrijd had gespeeld greep even net te laat in en toen was er ook voor Jorden geen houden meer aan: 2-7. Dat bracht de jongens weer bij de les. We zagen weer de bal razendsnel rondgaan ook in de met blauwe Kampong spelers dicht gemetselde ruimte voor het doel. Zo werd na een oogstrelende combinatie Nathan vrij voor de keeper gezet voor de 2-8. Op links zag je hoe de rechtsback – toch een kop groter – tureluurs werd gespeeld door Mees die er telkens weer langskwam. Van Mees ging het zo naar Niels die een perfecte voorzet op het voorhoofd van Milan legde: 2-9.
Dat was ook de eindstand. De trainer van Kampong kon wel leven met deze uitslag: “Jullie zijn echt een stapje verder dan wij…”vond hij. Hij biechtte op dat de coach van VSC hem de avond ervoor nog had geappt om hem aan te sporen van ons te winnen. Maar daar was geen sprake van. Want onze mannen hebben zich in een jaar tijd van 2e klasse subtopper naar 1e klasse niveau gespeeld. Een ontwikkeling waar ze heel trots op mogen zijn. Er is binnen de vereniging weleens kritiek op deze spelersgroep omwille van hun houding op de training en als je die bril opzet dan zie je dat ook. Maar laten we wel vooral bedenken dat je een kampioenschap niet gratis bijeen pakje boter krijgt.
Het is een hele- hele knappe prestatie van een geweldig team met prachtige spelers.
Volgende week nodig ik iedereen uit om die bril op te zetten en naar ons kampioensfeestje te komen: de wedstrijd thuis tegen Delta Sports.
Komt dat zien en komt dat met ons vieren!