Vandaag was zo’n pot uit de serie: slechte wedstrijden moet je ook winnen. Ondanks al onze peptalk voorafgaand aan de wedstrijd liepen onze spelers slap en welhaast slaapwandelend op het veld rond. En dat tegen een tegenstander die op papier toch echt de mindere was. Het was ergerlijk om te zien hoe geen pass zuiver werd ingespeeld of aangenomen-, hoe makkelijk duels verloren werden en hoe onze mannen zich bij balbezit telkens weer wisten vast te lopen. Een erbarmelijke eerste helft was het en we hadden het aan Jorden en puur geluk te danken dat er geen tegendoelpunt op het bord was gekomen. Sterker nog: het was Milan die – volkomen tegen de verhoudingen in – voor ons de 0-1 had gescoord. In de rust bleek dat ook de jongens zelf het niet goed vonden gaan. Maar ook toen de tweede helft van start ging kreeg DEV het niet voor elkaar om in de wedstrijd te komen.
Gelukkig hebben we een heleboel spelers in het team die een doelpunt kunnen maken, ook als het een keer niet loopt. Want als je het net voor elkaar krijgt om een vloeiende aanval neer te leggen, moet je het af en toe maar eens van afstand proberen. Zo maakte Gijs met een mooie lob de 0-2 en Mees V. met een schot vanaf de zestien meter lijn de 0-3. Pas toen begon het een beetje te lopen. Eindelijk begon DEV de ruimte te vinden, al kwam dat ook doordat de tegenstander feitelijk al door de hoeven was gezakt. ZO kwam er toch nog een mooi slotakkoord met een puike voorzet van Maurits die Mees T. fraai binnen knikte. 0-4 de eindstand. Puntjes stiekem mee en maar gauw vergeten…
Volgende week hopen we op een iets andere JO13-1, want tegen DOSC zal het er echt om gaan.
Komt dat zien,; aftrap om 9:00 uur in ons eigen stadion.