• De wedstrijd begon met een minuut stilte rond de cirkel ter nagedachtenis aan een trainer van onze tegenstander die kort geleden overleden was. Mooi dat de jongens daar de empathie in laten zien natuurlijk, maar mogelijk had het ook een onbedoeld effect voor hun focus op de wedstrijd. Want die was er en bleef er ook tot aan het laatste fluitsignaal.

    We wisten op voorhand al dat focus nodig zou zijn want deze tegenstander bracht vervaarlijke statistieken mee naar het veld waaronder die dat zij zich oppermachtig hadden getoond in de eerste fase. Zo bekeken speelde DEV naar vermogen en werd geenszins de rode loper voor Maarssen uitgerold. En dat terwijl deze wedstrijd niet in de meest gunstige periode van het jaar gepland was, midden in de herfstvakantie namelijk. Dat betekende dat er een paar nog niet waren en een aantal niet hadden kunnen trainen.
    Gelukkig hadden we Zwe van de 14-2 bereid gevonden met ons mee te doen en sloot te elfder ure ook middenvelder Koen nog bij ons aan. Zwe had wel meegetraind en zich al aan ons laten zien als een technisch vaardige speler die op het middenveld zeer beweeglijk was. Dat laatste kwam er in de wedstrijd misschien wat minder uit, maar da’s niet zo gek als je zo ineens in het toch wat snellere en fysiekere spel van de hoofdklasse mee doet.
    Koen kwam in het spel wat meer tot zijn recht toen we hem van de achterhoede naar het middenveld doorschoven, wat hij meteen tot uitdrukking bracht met een treffer: een fraai genomen vrije trap vanaf de rand zestien. Op dat moment in de tweede helft kwam de stand 2-1 op het bord te staan en had het ons eigenlijk ook niet verbaasd als we nog gelijk waren gekomen.
    Mede dankzij het goede spel van onze verdedigers: Olivier, en Jorrit als backs en onze centralen Sjoerd en Tieme. Fijn om Tieme ook weer een hele wedstrijd te zien spelen wat hij bovendien zeer verdienstelijk deed. Vanuit de ziekenboeg maakte ook Stan U. weer zijn eerste minuten – ook fijn om weer te zien.
    Even terug naar de eerste helft toen DEV met een behoorlijke wind mee speelde maar daar ondanks afstandsschoten van Stan S. en Berend niet van wist te profiteren. Niettemin kregen ook de gastheren nauwelijks kansen. Er was een overtreding die de scheids ontgaan was ( wat kan gebeuren uiteraard..) voor nodig om hen te laten scoren. Daarna zagen we toch weer het spelbeeld van een behoorlijk hecht spelend DEV met Ole/Berend, Zwe/Mats en Tom op het middenveld en Stan S, David, Hugo in de voorhoede. Het compacte spel werd sterk bevorderd doordat iedereen zich goed aan de in de kleedkamer gemaakte afspraken hield. Soms moet je ook onbaatzuchtig zijn en als collectief voor de dag komen. Jos en ik hadden dus ondanks de achterstand reden genoeg om tevreden te zijn en gelukkig ervaarden de boys dat ook zo. Tweede helft dus wind tegen, al vond ik dat DEV in feite dreigender was. Niet de eerste keer dat ik dit team in de tweede helft meer voor de dag zie komen, maar dit terzijde. Enfin: toch twee goals tegen nog – waar keeper Bou ook echt nog al het mogelijke probeerde om die te voorkomen. 3-1 de eindstand, maar met opgeheven hoofd naar huis. Goede punten vasthouden; leerpunten aan werken. En zo met elkaar verder gaan.