• Voor de tweede keer had Maarten me gevraagd als assistent coach mee te gaan naar een wedstrijd van GVVV. In december waren we daar ook al eens geweest met temperaturen van net boven het vriespunt waardoor ik de scheidsrechter nog gunstig kon stemmen door hem mijn handschoenen uit te lenen. Heel anders waren de omstandigheden nu: een stralende hemel-, korte broek temperaturen en een briesje om het niet al te heet te laten worden op het kunstgras. Maar GVVV is een lastige tegenstander – van het slag: ‘je kan er niet van winnen, maar wel van verliezen…’. Twee van mijn eigen spelers waren meegekomen om de selectie iets breder te maken: Ruben en Gillian. Alle twee konden ze van waarde zijn; Gillian zelfs nog gescoord waarover zo meer.

    In de eerste helft ging het nog redelijk gelijk op. Al had DEV in de 21ste minuut ook zomaar op achterstand kunnen staan toen een speler van gastgeber GVVV in de 5 meter box voor open doel kwam te staan. Gelukkig presteerde hij iets schier onmogelijks: hij schoot op de paal…
    Daar stonden kansen van Sjoerd, Jacco en Lucas tegenover. Soms hadden de jongens voorin te veel tijd nodig en soms had het van mij wel wat flinker gemogen in de individuele duels.
    In de tweede helft zag het er veel beter uit en had DEV een duidelijk veldoverwicht. Mooie combinaties vanuit het middenveld met Jurre en Mees V. als creatief regisseurs lieten goed voetbal zien, maar de kansen gingen er niet in.
    De paar keer dat GVVV gevaarlijk werd met een schot op doel had keeper Jurriaan daar met een paar mooie reddingen een antwoord op. Maar toch trad die aloude voetbalwet in werking: als je zelf verzuimd te scoren doet je tegenstander dat wel. En zo werd het in een onbewaakt moment tegen de verhouding in 1-0. Met nog minder dan tien minuten te spelen moet je dan karakter tonen en dat deden de jongens dan ook. Bovendien was DEV een stuk fitter dan de thuisploeg waar de ene na de andere speler met kramp ineen zeeg.

    En zo kwam er vlak voor tijd toch nog enige genoegdoening: een ingooi vanaf links werd door Mees V. met de borst aangenomen-, waarop hij open draaide naar het doel en achterin de vrije Gillian zag staan. De voorzet op maat werd door Giel piekfijn binnen gekopt voor de 1-1.
    Uiteindelijk wel een uitslag om mee te kunnen leven, al had het betere voetbal van DEV meer punten verdiend.
    Nu wacht het team nog de slotdag – vanmiddag al – en een toernooitje en dan zit het er langzamerhand op. Maarten - en eerder al Maarten en Pepijn – hebben samen met de jongens goed werk geleverd en er een mooi team van gemaakt waar de groei nog lang niet uit is volgens mij. Ook al komt de trainersstaf nu in andere handen: dat belooft nog wat voor het volgend jaar!