• In dit voorjaarsseizoen waarin het even niet zo soepel gaat allemaal moet je blij zijn met elk punt. Van tevoren hadden we er niet op gerekend dat ons dat ten deel zou kunnen vallen bij een ploeg uit de eerste vier. Met de blessures van Niek (wel op de weg terug met 50 minuten wedstrijd) en Ruben heb je een probleem centraal achterin. Met de hardnekkige beenblessure van Jip mis je een stuk snelheid voorin. Verder nog wat spelers die door ziekte of school net volledig hadden kunnen trainen. En dan een speler die al een poosje geleden een tussentijdse transfer heeft gemaakt: Milan, Vandaag dook hij op onze thuishaven op in het blauwwit van FC Driebergen om tegen de 17-2 te gaan voetballen en konden we ook nog even formeel afscheid van hem nemen.
    Zo wordt het nog belangrijker dat andere spelers opstaan en posities moeten innemen waar ze niet altijd staan. Een bijzonder compliment geldt hier voor Roan die de gehele wedstrijd met een bewonderenswaardige rust de rol van centrale verdediger heeft opgepakt. In het eerste stuk met Niek aan zijn zijde en het tweede gedeelte met Niels. Dan heb je wel betrouwbare spelers naast je staan, maar dan nog.
    Thijn en Jens ook de hele wedstrijd vol aan de bak, ook regelmatig mee opkomend over de zijkant.
    Eigenlijk kon je het al in de warming up zien – in het positiespel dat we kort voor de aftrap deden zag je al de gretigheid en inzet die deze wedstrijd nodig had om niet kansloos te zijn of te worden.
    DEV kwam dus goed uit de startblokken met meteen al een levensgrote kans voor Yusuf die net over de lat kopte. Felipe was kort daarna al meteen hard nodig met een fraaie redding op een tegendraads ingekopte bal. Het zou niet zijn laatste mooie redding zijn deze middag, al had hij zijn match met de doelman aan de overkant die er ook wat van kon.
    Het ging behoorlijk op en neer in die eerste helft met in de 7e minuut een schot uit de draai van Maurits op de paal en een kopbal uit een vrije trap die de Parkhoutse keeper met een uiterste inspanning kon overtikken. Door het op en neer golvende spel hadden Jurre en Pieter (tweede helft Gillian) hadden het op het middenveld ook knetterdruk waarin vooral Jurre in felle duels terecht kwam. Op de ‘10’ de man in vorm bij DEV: Gijs, belangrijk als regisseur op het middenveld, maar ook op dreef als doelpuntenmaker.
    Parkhout pakte de voorsprong na een vrije trap op de rand zestien waar we kennelijk een gaatje hadden opengelaten want een schuiver over de grond bracht de 1-0 op het bord.
    Ook de tweede helft begon DEV goed. Marcus inmiddels ingevallen met direct al een actie over rechts die een corner opleverde. Deze werd loepzuiver door Maurits bij de tweede paal gedeponeerd waar Gillian de bal als een kogel kon inkoppen: 1-1.
    Acht minuten later toch weer een tegenslag toen een doorgebroken speler er 2-1 van kon maken.
    We hadden ons stiekem al een beetje verzoend met deze nederlaag (al hadden we toch nog even Yusuf als pinch hitter ingebracht en Estelle naar de spits geschoven). En waratje… een matig getrapte corner kwam zomaar bij Gijs terecht die feilloos in de verre hoek schoot: 2-2!
    Bijna nog voor de drie punten gegaan door een schot van Estelle dat helaas over ging.
    Al met al een prima wedstrijd met veel inzet en beleving van onze kant. Tevreden naar huis met een puntje op zak.