Door de welwillendheid van teams die normaal gesproken op woensdag op het hoofdveld trainen konden we daar vanaf 20:00 uur vanavond terecht voor de inhaalwedstrijd tegen PVC uit Utrecht. Ik schrijf er zoals te doen gebruikelijk meteen na de wedstrijd een verslag van, wel wat kort en bondig, want morgen is het ook voor mij weer vroeg dag.
In de eerste helft liet PVC zich zien als een gretige en felle tegenstander waarin DEV telkens – op alle plekken van het veld en in alle mogelijke situaties – een stap te laat kwam. Dat leidde tot veel balverlies en nauwelijks enige dreiging op het vijandelijk doel. Niet dat de tegenstander geweldig kon voetballen maar zo laat je ze toch de bovenliggende partij zijn.
Logisch dat je dan op je neus kijkt met een 0-1 achterstand in de rust.
In de tweede helft brachten Estelle, Marcus en Yusuf als wissels toch enige gretigheid mee het veld in. Het zag er althans allemaal een stuk kansrijker uit al ontbrak het er één belangrijk dingetje aan: scoren, of het althans eens met enig gogme en bravoure proberen. Dan ben je weliswaar de bovenliggende partij in die tweede helft maar dan treedt toch die ene gemene voetbalwet in werking: als jij niet scoort doet je tegenstander dat wel. De Utrechters kregen welgeteld twee kansen maar één daarvan schoten ze zonder aarzelen binnen.
Of het zo bedoeld was begon het na die 0-2 ook maar meteen te zeiken van de regen.
Zo dropen we – letterlijk en figuurlijk – af na toch weer een onnodige nederlaag.
Zaterdag het goede van die tweede helft – met name de juiste energie maar eens meteen het veld mee op nemen.