JO17-1 verliest met opgeheven hoofd van de nummer één
Vandaag was het Desto thuis op een dag dat je het liefst in bed zou willen blijven. Wat het weer betreft dan, al was het ons ook niet slecht uitgekomen als de wedstrijd verplaatst was gezien de personele problemen. Niek en Gijs geblesseerd-, Jip op bezoek bij zijn broer in Noorwegen en Estelle en Simon met de 16-2 mee. Zo bleef er van onze normaal zo ruim bemeten selectie een smalle basis over met maar drie wisselspelers.
Maar het team dat uiteindelijk vandaag de wei in ging heeft het uitstekend gedaan en kon zich prima meten met het mooie en goed voetballende team van Desto. DEV begon ook nu weer goed aan de wedstrijd en kwam door goed druk te zetten veel op de helft van de tegenstander te spelen. Dat het in de dertiende minuut toch zomaar 0-1 werd kwam toch een beetje uit het niets doordat een aanvaller van de bezoekers zomaar ongehinderd door kon lopen. Een vreemd en onbegrijpelijk doelpunt eigenlijk. Daarna echter kwamen er kansen voor ons: twee van Jurre (die er even later toch tijdelijk uit moest met problemen met zijn luchtwegen) en een grote van Bart die net naast ging.
Toch lukte het in de richting van het rust minder goed om de bal in de ploeg te houden. Dat kwam toch vooral door de druk die Desto op de bal zette wat toch wel tot de nodige foute passjes leidde.
Ondertussen was Thijn in de ploeg gekomen op rechtsachter, Dat was een meevaller, want hij stond na woensdag nog als twijfelgeval op de opstelling, maar kon uiteindelijk toch volle bak gaan. Tot die tijd had Gillian prima de honneurs op die positie waargenomen, maar kon met de komst van Thijn doorschuiven naar het middenveld.
Na de rust bleef het spelbeeld - een verzorgd voetballend Desto tegenover DEV dat prima partij gaf – bestaan. Tot dat momentje waar balverlies op het middenveld werd geleden. Toen gebeurde brak een razendsnelle speler van hen uit, werd nog bijna bijgehaald door Jens maar kreeg toch zijn voet nog tegen de bal voor 0-2.
Het was een faire partij met een prima scheidsrechter. Toch kreeg Milan op een meter of 22/23 een behoorlijke beuk (waardoor we hem even later ook moesten wisselen) en dat leverde een vrije trap op met Maurits achter de bal. Met een gelukkie kwam zo de aansluitingstreffer op het bord:1-2. Hoewel het Desto was die toen het meeste aandrong ; onder andere nog meet een hard schot op de paal, had het zomaar gekund of we hadden nog gelijk gespeeld. Kort voor het einde kwam een speler van de Utrechters toch nog een verwoestende dropshot dat ook op de paal ging, maar deze keer aan de binnenkant. Onhoudbaar natuurlijk, gewoon een prachtig doelpunt. 1-3 vond ik niet de afspiegeling van de wedstrijd, daarvoor vond ik het tegenspel van DEV te goed. Maar we moeten het ermee doen.
Volgende week weer een zwaar potje, dan tegen PVC. Thuis om 12:30.