• Vandaag de eerste echte wedstrijd van het seizoen 2024/25 in de vorm van een oefenwedstrijd tegen JSV uit Nieuwegein. Met een team dat op een aantal fronten toch helemaal nieuw was: de gebroeders Maas (Philippe en Floris) en Tjerk ingestroomd vanuit de O18 en keeper Laurens vanuit het eerste. Mees de Vette als nieuwkomer achterin en verloren zoon Mees Verschraagen op het middenveld.
    Met de nu beschikbare spelers konden we zo precies zestien spelers meenemen, wat in elke officiële wedstrijd ook het aantal gaat worden vanwege de strenge – in mijn ogen ook wel wat rigide- wisselregels die de KNVB oplegt aan de A categorie.
    Het was warm vandaag – drukkend warm. Zo’n dag dat je de stromachtige ontlading eigenlijk al vanaf de ochtend voelt aankomen. Om dan ook nog je eerste wedstrijd na de zomerstop te spelen – die bovendien voor een aantal ook tien minuten langer duurt dan je gewend was… dat is zwaar te noemen. Veel wisselen dus maar, nu het nog kan in zo’n vriendschappelijke.
    De eerste twintig minuten waren opbeurend te noemen. Verzorgd voetbal van de kant van DEV waardoor het spel toch veelal op de helft van JSV was. Echt grote kansen kwamen er niet van, in feite duurde het tot in de 24ste minuut voordat Jip een kans op scoren had maar in een lastige hoek de keeper op zijn pad vond. Pas 20 minuten later de tweede grote van Gijs na een prima voorzet van Maurits die verdedigd werd door de goed opgestelde keeper. Nul-nul dus in de rust, want het lukte ook JSV eigenlijk de hele wedstrijd niet om echt gevaarlijk te worden.
    Fijn om dan in de eerste minuut na de rust toch de score te openen. Daar zorgde Jip voor die de rechte weg naar het doel koos-, rustig bleef en afdrukte: 1-0.
    Kort daarop was het Tjerk die een trap had die zelf de goede doelman te machtig was: 2-0.
    Maurits nog bijna een treffer erbij met een mooie vrije trap.
    De 3-0 kwam er toch toen Bart breed legde op de goed doorgelopen Pieter die prima binnen schoot.
    Daarna merkte je aan beide kanten dat de vermoeidheid en de warmte hun tol begonnen te eisen. Mees V. had nog een kansje toen hij tussen twee verdedigers doorliep maar het zat er niet meer in. In de allerlaatste minuut kwam er toch nog een klein moment van opwinding toen de nummer negen van de tegenstander zijn tweede geel kreeg en naar de douche gestuurd werd. De rest kon daar meteen achteraan, want op de rode kaart volgde meteen het laatste fluitsignaal.

    Al met al een potje dat de burger moed geeft en waar mooi op kan worden doorgebouwd.