• Op papier was het voorafgaand aan dit duel nog drie wedstrijden. Eén daarvan – de laatste tegen Victoria – was al afgevallen vanwege agendaproblematiek.
    Toch konden we in dit voorlaatste duel nog tweede op de ranglijst worden, dus je zou zeggen dat er dan toch iets is om voor te spelen…

    En 10 mei is een bijzondere datum voor velen van ons omdat we vier jaar geleden onze voetbalvriend Jorden verloren. Ieder jaar is dat toch iets waar je niet omheen kunt en al helemaal niet wanneer dat op een wedstrijddag valt...

    Terug naar het wedstrijdverslag dat toch ook een oorzaak probeert te geven voor een kansloos verlies:
    Maar we hadden het eigenlijk al op de training gezien: de examens komen eraan – met inbegrip van de stress maar zeker ook de lol er omheen - en voor een aantal ook het einde van hun voetbal carrière bij DEV. De echte drive of verbetenheid kan dan een knauw krijgen al moet je tegelijkertijd ook wel weer vaststellen dat de bezoekers van Candia daar minder last van leken te hebben. Die begonnen als verwacht in een 1-4-4-2 opstelling waar wij ons op zichzelf ook op hadden ingesteld. Candia kreeg daardoor geen echt grote kansen maar DEV creëerde zelf ook nauwelijks iets. Toch kon een ongelukje niet uitblijven en dat geschiedde door een volkomen terechte penalty: 0-1. Dat was ook de ruststand.
    De jongens wilde het spelbeeld zelf iets omzetten naar meer druk vooruit en dat maakte in elk geval dat DEV in het begin van de tweede helft wel iets sterker oogde. Toch ging het zowel bij balbezit tegenstander als balbezit vaak maar half-half – bij balbezit kropen de spelers eerder naar elkaar toe dan dat ze ruimte maakten en als Candia de bal had lieten we bijvoorbeeld de back met de bal prinsheerlijk vrij lopen. Zo kwam er een pass tot stand waar Mees even op mis tastte en zo kon Candia dat makkelijk uitspelen voor de 0-2. Ook onze keeper kon daar niks meer aan doen.
    Niet goed druk zetten in combinatie met ballen onnodig verspelen: de derde tegentreffer kon niet uitblijven en kwam in de 73ste minuut: 0-3.
    De eer werd nog gered toen Jurre neerging in de zestien en Gijs kon aanleggen voor de penalty: 1-3 en dat was dan ook de eindstand.
    Geen al te beste partij laten we het daar maar op houden.
    Volgende week dus de laatste pot van een mooie generatie waarvan ik er al sommigen ken vanaf de F-jes.
    En daarna sluiten we het met z’n allen nog in stijl af.