• Na de persconferentie van deze week besloten we meteen dat we toch vooral willen blijven voetballen. Dus dan tegen elkaar. Voor de O14 was dit een prima en leerzame ervaring om een keer tegen een sterke tegenstander aan te treden. En al zou je dat aan de eindstand van 6-0 niet zeggen; de O14 is uiteindelijk ook een prima sparring partner voor hun oudere collega’s.
    In dat jaartje van groei van 13 naar 14 jaar maakt een heel verschil in kracht-, grootte en snelheid. Tel daar bij op dat de O15 goed meedraait in de eerste klasse en je hebt – letterlijk en figuurlijk - te maken met een tegenstander van formaat.
    We zagen dan ook hoe de O14 jongens met het nodige ontzag aan de wedstrijd begonnen. O15 zette meteen en hoog druk op de bal; iets wat wij in de competitie gewend zijn om zelf te doen. In het begin reageerde O14 daar niet op met de rust waar dit nu juist om vraagt. In plaats daarvan werd er in die beginfase een ‘kick en rush’ voetbal gespeeld met als enige opbrengst dat O15 weer in staat werd gesteld opnieuw op te bouwen.
    Het moest 2-0 worden voordat de O14 met wat meer bravoure begon te spelen. Duels werden meer gewonnen-, er werd meer bewogen zonder bal, waardoor er aanspeelpunten ontstonden en ook O14 aan opbouwen kon denken.
    In de tweede helft zagen we bij vlagen een goed voetballend O14 die veel vaker dan in het eerste bedrijf op de helft van de tegenstander kwam te spelen.
    Wat nog over de hele linie beter kan – en ook wel moet – is toch vooral de techniek: zuiver passen; goed aannemen, dat soort dingen.
    Daar kan je gelukkig goed op trainen, ook voor jezelf.
    Over een paar weken willen we het nog eens over doen; want het was niet alleen een leerzame- maar toch zeker ook een leuke wedstrijd.