• Het was ‘schraalhans keukenmeester’ in de leeftijdscategorie 16-17 dit weekend. Over de hele linie erg weinig spelers en dan ook nog allemaal op hetzelfde tijdstip beginnen… een hachelijke onderneming. Al helemaal als je tegen de nummer twee moet: PVC uit Utrecht. Een club waar trainer Jos vele voetstappen heeft liggen en waar ze hem betitelen als een club legende. Een speciale wedstrijd dus ook voor hem . Gelukkig had Jos het voor elkaar gekregen om twee spelers uit de 14-1 mee te kunnen nemen, direct na hun eigen pot in Bunnik. Dat waren verdediger Jesper en middenvelder Teun. In de rust vielen zij in waarin ze lieten zien dat ze op geen enkele manier onder de indruk waren van het leeftijdsverschil. Prima invalbeurt voor allebei dus.

    Aan kansen en doelpogingen had de eerste helft geen gebrek gehad.
    Al na vijf seconden moest Felipe een leep lobje over de lat tikken. Daarna kwamen er toch ook heel wat kansen voor DEV. Twee keer eindigde de bal op de lat, een paar keer werd net naast geschoten. En - eerlijk is eerlijk – soms werd voorin net niet de makkelijke keus gemaakt waardoor je ook verzuimd te scoren.
    Daar stond tegenover dat DEV bezield en als collectief verdedigde, ook rond de zestien. Iedere keer was er wel iemand om rugdekking te geven of werd een schot op doel afgeblokt. In feite vond ik dat DEV in die eerste helft nèt het betere van het spel had. Dat kon echter niet voorkomen dat PVC in de 34ste minuut optimaal profiteerde van balverlies op het middenveld en prompt de 1-0 scoorde.
    Op slag van rust was er nog een pittige botsing waar Simon bij betrokken was waardoor hij de gehele tweede helft vanaf de bank moest toekijken.

    In de tweede helft werd het spel van beide kanten iets opportunistischer en ontstond er zo nu en dan bijna van box-to-box voetbal. Er kwam een enorme kans op de gelijkmaker – een kans voor open doel waar Bart vannacht nog wakker van kan schrikken…
    De aloude voetbalwet trad nu in werking: verzuim je zelf te scoren dan doet de tegenstander dat wel voor je en zo geschiedde het dat een corner PVC op een 2-0 voorsprong zette met nog tien minuten te gaan. Beetje wrang dat die treffer nou net uit een hoekschop moest ontstaan, aangezien het aantal corners dat DEV over de hele wedstrijd kreeg dik in de dubbele cijfers beliep.

    En zo hadden we de eerste verlies wedstrijd sinds 4 februari. Niks om je over op te vreten, daarvoor overheerst toch de trots op dit team dat dit sterke- en fysieke PVC toch prima partij wist te geven.
    Doordat de concurrentie niet optimaal heeft geprofiteerd van ons verlies staan we nog steeds vierde en kunnen we volgende week – in eigen stadion – zelfs nog een gooi doen naar de derde plek. 11:00 uur thuis tegen de Meern. Spannend!