In de thuiswedstrijd van DEV tegen SEC uit Soest misten de Doornse selectie door een schorsing, een blessure en een andere reden heel wat scorend vermogen De spelers die de voorhoede dan versterken zijn eigenlijk geen typische spitsen. Niks ten nadele van degenen die de positie voor invulden. Meestal zijn het zeer verdienstelijke middenvelders, maar het ontbrak ze vaak aan typische explosiviteit. Er ontstond dan ook een wedstrijd met weinig kansen. De doelpunten voor de rust werden dan ook aan beide zijden gemaakt na opzichtige fouten van beide defensies. Voor DEV was Brian Barkey de oplettende doelpuntenmaker. Doordat DEV nu dus ook noodgedwongen met veel anderen speelde was het teamverband voor rust ver te zoeken. Gelukkig haalde de defensie een voldoende nivo. De enige twee echt noemenswaardige mogelijkheden kwamen ook van beide kanten. Sep van Buren kreeg een aardige mogelijkheid, maar vond de keeper van de Soestenaren op zijn post en aan de andere kant moest Thijs Aalbertsen nog aan de bak, maar deed dat bekwam. Met de wind mee na de rust had DEV absoluut een veldoverwicht en werd er beter gespeeld Tegenover een goede redding van Thijs stonden toch wel drie a vier mogelijkheden van de onzen. Zeker na het invallen van de vijftienjarige Teun Verberne kwam er wat meer snelheid op de flanken. Door een aantal mooie kapbewegingen kwam Jens Kruger nog in schietpositie, maar de keeper verschalken was er niet bij. In de dertigste minuut na rust kwam een schitterende vrije trap van Stijn Gerrits nog tegen de staander. DEV zette de tegenstander behoorlijk onder druk en bij een aantal situaties in de zestien stelde de scheids bij veronderstelde overtredingen zich redelijk coulant op. Dat er dan ruimte aan de andere kant ontstaat en dat dan gebruik wordt gemaakt van de snelste speler van de opponent lag voor de hand. Dat men met zo’n actie in de blessuretijd ook nog scoorde was nou bepaald niet een afspiegeling van deze wedstrijd.