• Huizen uit was het op deze koude maartse dag. We hadden ons nog geen goede indruk van deze tegenstander kunnen maken. Ja, ze hadden verloren tegen twee van de betere uit de ranglijst, maar wat zegt dat?
    Gewoon maar uitgaan van eigen kracht dus en zo begon DEV dan ook aan de wedstrijd. Met meteen een mooie aanval waar Pieter en Philippe bij betrokken waren. Veel van het voetbal in deze beginfase speelde zich af op in of rond de zestien van Huizen maar echt veel schiet- of doelkansen kwamen er ook weer niet van. Ja die mooie poeier van Maurits op de lat dan – hetgeen een generale bleek voor moois van hem in de tweede helft maar daar kom ik nog op terug.
    En zo moesten we wachten tot de 16e minuut – na weer zo’n langdurige aanvalsgolf – eer Jurre de 0-1 kon aantekenen.
    Het overwicht en het aanvallende spel had een keerzijde: het maakten de onzen veel te overmoedig en onvoorzichtig. Spelers die toch ook verdedigende taken waren toebedeeld lieten zich zo verlokken hartstochtelijk mee te doen met het aanvalsspel. Dan is de organisatie even helemaal zoek en daar profiteerde Huizen uiteindelijk dan ook van.
    In de 23ste minuut werd de thuisploeg – letterlijk de eerste keer dat ze in de buurt van keeper Laurens kwamen – meteen succesvol en zo kwam er een katterige 1-1 op het bord.
    Dat was voor de jongens in het veld nog geen voldoende waarschuwing om de organisatie op het veld weer goed neer te zetten. Integendeel: de Sturm und Drang werd onverdroten voortgezet. Dat leidde weliswaar nog tot een bal op de paal van Gijs en drie levensgrote kansen op slag van rust, maar ook tot een stormachtig praatje van Jos in de rust…

    Dat gesprekje had effect maar zeker ook de inbreng van gastspeler Meest Tomassen en Emanuel.
    Het veldspel zag er na de rust een stuk meer solide uit. Mooier ook en – naar later bleek – ook een stuk effectiever. Vanaf de 59ste minuut begon het overwicht zich ook daadwerkelijk uit te betalen. Jurre die Maurits weg stak voor zijn eerste van drie goals – de één nog mooier dan de andere: 1-2.
    Kort daarop een penalty wegens hands van Gijs: 1-3.
    Daarna weer een pass van Jurre op Maurits voor misschien wel de mooiste van de middag: een bal die hij loepzuiver en met veel gevoel in de kruising schoot.
    Daarna Emanuel die aan een avontuur begon waarin hij niet van de bal te krijgen was en de 1-5 aantekende. En tenslotte een mooie assist van Thijn op Maurits voor diens hattrick. 1-6 de eindstand bijna nog opgeleukt tot een extra doelpunt met een kopbal van Thijn. Het tekende de honger die dit soms toch moeizaam scorende team had gekregen in deze fijne tweede helft.

    Smaakt naar meer zou ik zeggen! Volgende week hopelijk een mooi vervolg thuis tegen de Amsterdammers van Geuzen Middenmeer.