• Uit bij de Buitenboys in Almere. De eerste wedstrijd van het voorjaarsseizoen dat voor deze lichting jongens ook een bijzondere betekenis heeft. Maar daar kom ik vast in komende verslagen nog over te spreken…
    Voortekenen waren niet al te rooskleurig: één training gemist door respectievelijk werk en ziekte van de trainers en uiteindelijk toch maar twee inzetbare wissels mee. Tel daarbij de observatie van een wedstrijd tegen Saestum van een week ervoor waarin een technisch begaafd team te zien was. En daarbij de wat luchthartig ogende warming-up in het voorzichtig schijnende zonnetje in Almere…. ‘Luchthartig’ als in ‘slappe hap’ of misschien toch eerder ‘chill en relaxed’. Je kan er soms ook geen pijl op trekken, maar in elk geval leek het al snel dat hier toch sprake was van een uitstekende grondhouding. DEV begon prima aan de wedstrijd en hield de focus en zeker de eerste 35 minuten uitstekend vast. Een rust aan de bal die volwassen voetbal tot gevolg had en – bijna- al meteen in de 3e minuut tot een treffer van Jurre leidde. Kort daarop een grote kans van Emanuel. Eman die in de 7e minuut alsnog scoorde na goed werk van Mees en Philippe.

    Wat stelde de tegenstander daar tegenover? Veel techniek inderdaad… maar tegenover het hechte- en goed uitgevoerde samenspel van DEV verzandde dat toch vooral in schoonheid (die in de tweede helft toch vooral omsloeg in lelijkheid, waarover straks meer…).
    Logisch dat er nog een goal kwam en wel door een mooie corner van Gijs die uiteindelijk door Jurre tot 0-2 werd gepromoveerd.
    Pas in de 30ste minuut kwam er een kans voor de Buitenboys die voorlangs ging. Het was wel de inleiding tot een slordige laatste 10 minuten van die eerste helft waarin de gastheren toch wel kansen roken.
    Des te frustrerender was het toen Emanuel – na een subliem meegegeven balletje van Bart – met een afgemeten lobje de keeper verschalkte voor de 0-3.
    Buitenboys ging feller spelen en dat resulteerde uiteindelijk tot de 1-3 nadat Laurens een bal eerst had gehouden maar DEV geen antwoord had op de rebound.
    Het felle spel ontpopte zich tot het lelijke spel waar ik het al over had toen de ingebrachte Maurits een schot met zijn linker via de keeper tot 1-4 maakte. Philippe had net daarvoor al bijna gescoord met een bal die rakelings naast het doel ging en gelet op het goede voetbal van de schutter ook een beter lot verdiend had…
    Buitenboys verloor hierna toch een beetje het hoofd en verloor zich in woeste slidings en natrappen. Uiteindelijk moest de leidsman zelfs een rode kaart trekken zodat DEV met een man meer kwam te staan. Daar haalde DEV niet merkbaar veel voordeel meer uit.
    Of het moest zijn dat de wedstrijd even volwassen werd uitgespeeld als zij begonnen was.
    met een speciale vermelding voor de soeverein spelende Tjerk op het middenveld en – ook volgens zijn eigen maten – ‘man of the match’: Mees. Maar laten we ook alle andere spelers niet vergeten: dit was juist ook zo mooi omdat het een echte teamprestatie was.
    Zo doe je dat dus tegen een technisch bekwaam team: simpel en met veel rust aan de bal voetballen. Volgens Cruijff het moeilijkste dat er is, maar vandaag kwam dat er zo mooi uit dat het zelfs goede hoop geeft voor de lastige wedstrijd tegen OSM van volgende week.