In de uitwedstrijd van DEV tegen het Amersfoortse HVC speelden de Doornaars aanvallend maar een povere eerste helft. We moesten tot aan de rust wachten voordat er een doelrijke actie gecreëerd werd. Natuurlijk ging de passing vaak niet vlekkeloos, maar de intentie om er toch nog wat van te maken was niet altijd aanwezig. Zogenaamd ‘ We halen die bal toch niet’ mentaliteit. Vergelijk dat met PSV bijvoorbeeld die beduidend minder energie aan de dag legden dan andere Nederlandse ploegen in Europa. Te rationeel zogezegd. Deels komt dat bij ons omdat ook nu weer verschillende sterkhouders afwezig waren, waardoor veel jongeren de plaatsen opvulden. Dat zij niet altijd de durf hebben om acties te ondernemen ligt voor de hand. Waarschijnlijk daardoor liet de toen meer ingespeelde Doornse sterrenformatie in de tweede helft aanmerkelijk beter voetbal zien.
Gelukkig zat de verdediging goed in elkaar, waardoor ook de Amersfoorters weinig kansen kregen. Pas na een half uur wist Ruben Pluimers op een spectaculaire manier een bal voor een leeg doel weg te werken.
In de tweede helft liep het ineens veel beter. De weer op het oude nest teruggekeerde Stijn Gerrits was bepaald geen verzwakking en Brian Barkey speelde op dat middenveld een dijk van een wedstrijd. In die tweede helft was DEV de bovenliggende partij en werden er behoorlijk wat kansen gecreëerd, maar steeds zat er weer een Amersfoorts been tussen of was de richting niet goed genoeg. Oppassen was wel de boodschap, want ondanks dat overwicht moest Thijs Aalbertsen in de absolute slotfase nog twee keer redding brengen. Mooi om te zien dat die jongeren toch moeiteloos meeballen. Daarom buitengewoon jammer dat Floris van Rheenen uitviel met een ernstige blessure, nadat hij net weer voluit kon gaan na een vorig kruisbandprobleem. Beterschap Floris. Je hebt in ieder geval laten zien dat je op dit nivo goed kan meekomen. Al bij al was deze brilstand wel een rechtvaardige uitslag.